کد مطلب:24434 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

پايه و اساس نماز در چيست ؟

پاسخ اين سؤال همان پاسخ خداي متعال به موسي است كه فرمود: (و اقم الصلوة لذكري) نخستين جمله وحي راموسي دريافت كرد و آن اينكه خدا فرمود (من الله هستم) و معبودي جز من نيست (فاعبدني) اكنون مرا عبادت كن،عبادتي خالص از هر گونه شرك و نماز را كه وسيله ذكر و ياد من است بر پاي دار تا هميشه به ياد من باشي و در اين آيه پساز مساله توحيد، موضوع عبادت خداوند به عنوان يك ثمره براي درخت ايمان و توحيد بيان شده و به دنبال آن دستور بهنماز كه بزرگترين عبادت و مهمترين پيوند خالق ومخلوق و مؤثرترين راه براي فراموش نكردن ذات پاك او داده شده كه پايهو اساس و فلسفه مهم نماز در اين آيه به آن اشاره شده است و آن اينكه انسان در زندگي اين جهان با توجه به عوامل غافلكننده نياز به تذكر ويادآوري دارد. با وسيلهاي كه در فاصلههاي مختلف زماني خدا و رستاخيز و هدف آفرينش را به ياد اوآورد و از غرق شدن در گرداب غفلت و بيخبري حفظ كند. نماز اين وسيله مهم را بر عهده دارد و به همين دليل است كهخدادر نخستين دستورات در آغاز وحي به موسي ميگويد نماز را به پادار تا به ياد من باشي ودر آيه 28 سوره رعد ميگويدذكر خدا (نماز) مايه اطمينان و آرامش دلها است ودر آيه 27 سوره فجر ميفرمايد: «اي نفس مطمئنه به سوي پروردگارتبازگرد» بنابر اين از قرار دادن اين سه آيه مذكور در كنار هم به خوبي سه مطلب را ميفهميم 1 ـ نماز انسان را به ياد خدا واميدارد. 2 ـ ياد خدا نفس مطمئنه به او ميدهد. 3 ـ نفس مطمئنه او را به مقام بندگان خالص و بهشت جاويدان ميرساند.بنابر اين ملاحظه فرموديد قرآن پايه و اساس و فلسفه نماز را اين سه چيز ميداند.